တေပါင္းလၿပည့္နွင့္ ေတာင္ေရးေၿမာက္ေရး

ဒီေန႔မနက္ အိပ္ယာကထေတာ့ အတူေနအိမ္ကအစ္မက

ဒီေန႔တေပါင္းလၿပည့္ေန႔ဆိုမွ ၿပကၡဒိန္ကိုၾကည့္မိတယ္။

ဟုတ္သားပဲ။သူက ဘုရားကို သစ္သီး၅မ်ိဳးကပ္မည္ဆို

ရာ သူ႔ေကာင္းမႈ႔ၿဖင့္ ကိုယ္လည္းသစ္သီး၂မ်ိဳးပါ၀င္ကပ္

လွဴၿပီး သားေလးနဲ႔ ဘုရားရွိခိုးလိုက္တယ္။








ဒီေန႔မတိုင္မီ တစ္ပတ္အလိုေလာက္ ထဲက မမပုသိမ္သူ သီခ်င္းကိုဖြင့္ကာ ပုသိမ္ေမာ္တင္စြန္းဘုရားပြဲ နဲ႔

က်ံဳမေငးၿမတ္စြယ္ေတာ္ ဘုရားပြဲကို ဘယ္သေဘာၤက၊ဘယ္ႏွစ္ရက္ခရီးကို ဘယ္ေလာက္ၿဖင့္သြားမည္ဟု

အၿပိဳင္အဆိူင္ ေၾကၿငာေသာ မိုက္သံမ်ားၿဖင့္ တစ္ၿမိဳ႔လံုး ဆူညံေနေသာ ဇာတိၿမိဳ႔ေလးကို သတိရသြားတယ္။

ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ လူငယ္၊လူၾကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသြားဖို႔ အေဖာ္စပ္ ၊လက္မွတ္၀ယ္နွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္

ေနၾကတယ္။


က်ံဳမေငးၿမတ္စြယ္ေတာ္ ဘုရားပြဲကို ေတာ့တစ္ခါေရာက္ဖူးတယ္။လူေတြၾကိတ္ၾကိတ္တိုးၿပီး စည္းကားလွေပမယ့္

ဘုရားကိုေအးေအးေဆးေဆး ဖူးလို႔မရ၊ဘုရားနားေ၇ာက္ေအာင္ မတိုးနိုင္သၿဖင္းတပ္ေခါက္ၿပီးၿပန္ခဲ့ရဘူးတယ္။

ေမာ္တင္စြန္းဘုရား ပြဲကေတာ့ တစ္ခါမွမေရာက္ဖူးေပ။ေမာ္တင္စြန္းသို႔ေရာက္ေအာင္ ပင္လယ္ကိုၿဖတ္ရတယ္၊

လိႈင္းလံုးေတြက အိမ္တစ္လံုးစာေလာက္ၿမင့္တယ္ဟူေသာ စကားမ်ားအရ အိမ္ကစိတ္မခ်။သူမ်ားေတြ သြားတာ

ကိုသာ အိမ္ကေန ေငးေမာအားက်မိခဲ့တယ္။အရင္တုန္းက မိဘအုပ္ထိမ္းမႈ႔ေအာက္မွာေနေတာ့ မိဘက ဟိတ္

မသြားရဘူးဆိုရင္ ဘာမွၿပန္မေၿပာရဲဘူး။အခု ကိုယ့္အိမ္ေထာင္နဲ႔ကိုယ္ လဲၿဖစ္၊အုပ္ထိမ္းသူကလဲေၿပာင္းသြား

ေတာ့ ဘယ္သြားခ်င္ခ်င္ သူ႔ကိုပဲ ပူဆာရတယ္။ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ ဖို႔ ပလန္ ရွိၿပီဆိုရင္ မၿပန္ခင္ ေလး၊ငါးလအလို

တို႔က ဒီတစ္ေခါက္ ဘယ္သြားလည္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေအး လိုက္ပို႔မယ္ေၿပာတယ္။ဒါေပမယ့္ ၿပန္ဖို႔ အခ်ိန္နီးလာ

ရင္ လိုက္ပို႔မယ္ဆိုတဲ့ အသံ မၾကားရေတာ့ဘူး။ၿမန္မာၿပည္ေရာက္သြားလို႔ မသြားရလို႔ ပြစိပြစိ လုပ္ရင္ သူက

ေၿပာေသးတယ္ ၿပန္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ မိဘေတြနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနခ်င္လို႔ ၿပန္လာတာတဲ့

ဘယ္မွမသြာဘူးတဲ့။မထူးတဲ့ဘ၀ပါ။