အမွတ္တရ ဟိုတုန္းက ၁

ကိုယ္ကေတာ့ ေရလမ္း၊ကုန္းလမ္း၊ေလေၾကာင္းလမ္းနဲ႔သြားရတဲ့ခရီးေတြထဲမွာေရလမ္းကိုအၾကိဳက္ဆံုးပဲ။

ကိုယ္တို႔ၿမိဳ႔က ေန ဘယ္ၿမိဳ႔က ိုသြားသြားေရလမ္းခရီးတစ္ခုပဲရွိတယ္။ ၿမိဳ႔ကေန ရန္ကုန္ကို ဆိုရင္သေဘၤာ

တစ္ေနကုန္ စီးရတယ္။ရန္ကုန္ကို သြားရင္ လမ္းခရီးမွာ မအိပ္ၿဖစ္သေလာက္ပဲ။ဘာၿဖစ္လို႔လ ဲဆိုေတာ့

ရႈခင္းေတြက ိုၾကည့္လ ို႔မ၀လို႔ေလ။စိမ္းစိုေနတဲ့ ဓနိပင္ေတြ၊ လမုပင္ေတြ နဲ႔ သေဘာၤခုတ္ရင္ ေပၚလာတဲ့

လိႈင္းၾကပ္ခြပ္ေလး ေတြကို သေဘာက်လို႔။ကိုယ့္ရ ဲ့တိုးတတ္ရာ၊တိုးတတ္ေၾကာင္းေတြ ကို ကိုယ္ခဏ

ေဘးဖယ္ထားၿပီး၊အမွန္တိုင္းေၿပာရရင္ ေက်းလက္မွာပဲေနခ်င္ပါတယ္။


ေရလမ္းခရီးၾကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ေရကူးတတ္သလားဆိုေတာ့ေရးကူးသင္ဖူးပါတယ္။ငယ္ငယ္ကအေဒၚေတြက

ကမ္းနားစပ္မွာေနတယ္။သူတို႔ အိမ္ေရွ႔မွာ ေသာင္ၿပင္ရွိတယ္။ေသာင္ဆိုေတာ့ ေရတက္ရင္ သိပ္ေရမနက္ဖူးေပါ့။

အစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲ နဲ႔ အေဒၚ က ဟိုဖက္တစ္ေယာက္၊ ဒီဖက္တစ္ေယာက္ မေ၀းတစ္ေ၀းရပ္ေနၿပီးေတာ့ တို႔ရဲ႔

အေဒၚက တို႔ကို ေမွာက္လ်က္အေနထား ကိုင္ထားေပးၿပီး အစ္ကိုဆီ ကိုကူးသြားေအာင ္တြန္းလႊတ္ေပးလိုက္

တယ္။တို႔ ကလံုး၀ ေၿခေတြ၊လက္ေတြ မခတ္ပဲ ေနေတာ့ ေရနစ္ေတာ့တာေပါ့။ေနာက္ပိုင္း တို႔ကို လက္ေလ်ာ့ၿပီး

ဘယ္သူကမွ ေရကူးမသင္ေပးေတာ့ဘူး။ဟိုတစ္ေလာက အိုလံပစ္ေရႊတံဆိတ္ ၈ခုရတဲ့ michael phelps

ေရးကူးတာေတြကို အားက်ၿပီး ေရးကူခ်င္စိတ္ေတြေပၚလာေသးတယ္။ေရကိုၾကိဳက္လြန္းလို႔ ဒီဘေလာ့ရဲ႔ ဘန္နာ

ေတာင္ window vista ထဲက ေရနဲ႔ အုန္းလက္ေလးထိေနတာ ေလးကိုတင္ထားတာ။



ေရလမ္းခရီးဆိုရင္ သေဘာၤနဲ႔မကလို႔ေလွနဲ႔ပဲ သြားသြား ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္တယ္။၁၉၉၉ခုနွစ္ေလာက္တုန္းက

ေပါ့ ကိုယ္စက္မႈတကၠသိုလ္ ၀င္ခြင့္ရ လို႔ ၿမိဳ႔ေလးတစ္ၿမိဳ႔ က GTI မွာ စတက္ရတုန္းက အဲဒီၿမိဳ႔ ကိုကိုယ္တို႔ၿမိဳ႔ကေန

ပဲ့ေထာင္နဲ႔သြားရတယ္။လိုင္းသေဘာၤ ေတြရွိေပမယ ့္လိုင္းသေဘာၤေတြ ကၾကာလို႔အဲဒီ့က ိုၿမိဳ႔ကေနၿပီးေတာ့

ေက်ာင္းသြားတက္မယ့္လူ ၇ေယာက္၊၈ေယာက္ေလာက္စု ငွားသြားတယ္။လမ္းမွာလမ္းသမိုင္ ဆိုတဲ့ရြာကို

ၿဖတ္သြားရတယ္။အဲဒီရြာရဲ႔ လမ္သမိုင္ေခ်ာင္းေလး က ေရက်ခ်ိန္ဆိုရင္ေလွေတာင ္ေလွာ္လို႔ မရဘူး။

လမ္းသမိုင္ေခ်ာင္းရဲ႔ အ၀ကို လဲေရာက္ေရာ ေရက်ေနတာနဲ႔ တိုးေနလို႔ ပဲ့ေထာင္ေမာင္းတဲ့ သူက နာရီ၀က္
္
ေလာက္ေစာင့္ရမယ္၊ေရၿပန္တက္ေတာ့မယ္။ေရၿပန္တက ္ေတာ့မွေမာင္းလို႔ရမယ္ ေၿပာေတာ့ ကိုယ္တို႔

မိန္းကေလး ေလး၊ငါးေယာက္က ထိုင္ေစာင့္ေနရတာ ပ်င္းတယ၊္ ရြာထဲသြားမယ္၊ ေရတက္ရင္

ပဲ့ေထာင္ထြက္လာခဲ့ ရြာလယ္ကေစာင့္ေနမယ္ဆိုၿပီးသြားတယ္။



ေယာကၤ်ားေလးေတြက ေရတက္ရင ္ပဲ့ေထာင္က ိုေသာင္ေပၚကေန ကူတြန္းေပးဖို႔ေနခဲ့တယ္။ကိုယ္အပါအ၀င္

မိန္းမတစ္သိုက္ ရြာထဲကမုန္႔ဆိုင္မွာ မုန္႔စားၿပီးေတာ့ ေရကနည္းနည္း တက္လာေနၿပီ။ကိုယ္တို႔ တစ္သိုက္

လည္း ေစာင့္ေနရတာပ်င္းေတာ ့တစ္ေယာက္က အၾကံၿပဳတယ္ ေလွငွားၿပီးေလွာ္ရရင္ေကာင္းမယ္တဲ့။

အားလံုးက ေထာက္ခံၿပီးေတာ့ မုန္႔ဆိုင္ေရွ႔မွာ ရွိေနတဲ့ ေလွကို ပိုင္ရွင္ဆီ ကငွားၿပီး ေလွေပၚ လူ ၅ ေယာက္

တတ္ၿပီးေတာ့ ေလွာ္တတ္၂ေခ်ာင္းနဲ႔ေလွာ္ၾကတယ္။ေလွက ေသးေသး၊လူက ၅ေယာက္၊အားလံုးတစ္ခါမွ

ွမေလွာ္ဖူးသူ ေတြဆိုေတာ့ ေလွကလူးေနတာပဲ။ေမွာက္မွာေတာ့မေၾကာက္ဘူးေလ။ ေရကတတ္ခါစ

ဆိုေတာ့ ဒူေခါင္းေလာက္ပဲရွိတာ။သိပ္မၾကာပါဘူး ကိုယ္တို႔ပဲ့ေထာင္ ေခ်ာင္းထဲ ေရာက္လာလို႔ပဲ့ေထာင္ေပၚ

တက္ခဲ့တယ္။ပဲ့ေထာင္ေပၚက အတူတူပါလာတဲ့ မေတာ္ရေသးတဲ့ရည္းစားေလာင္း က ဒီေကာင္မေလး

ေတာ္ေတာ္ကဲပါလားဆို ၿပီးဘုၾကည့္ၾကည့္တယ္။ေလွစီးရတာ ေပ်ာ္လိုက္တာ။



ဟိုတစ္ေလာက ညီမေလးက မလကၠာသြားတာ အဲဒီမွာ ေခ်ာင္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလး ကိုလူေတြပိုက္ဆံ

ံေပးၿပီးေလွစီးေနၾကတယ္။ ငါ တို႔ ဆီက တံုးလွဲေခ်ာင္း ေလာက္ေတာင္မက်ယ္ဖူးဆို႔လို႔ ကိုယ္ေလွ ေလွာ္

္ခဲ့ဖူးတာ သြားသတိရတာပါ။ ဒီက ဆန္တိုစာ ကမ္းေၿခကိုသြားရင္ ကိုယ့္မွာ ကမ္းေၿခအစစ္လို႔ ကိုယ့္မွာ

မခံစားမိဘူး။ကိုယ္တို႔ဆီကေခ်ာင္းသာသြားရတာနဲ႔ဘာမွမဆိုင္ဘူး။ေခ်ာင္းသာဇတ္လမ္းေလးေတြ လဲ

ရွိေသးတယ္။အားရင္ ေၿပာၿပအံုးမယ္။