အိမ္ေထာင္စုူစာရင္းသြင္းရာ၀ယ္

အခုတေလာ FW ေမးေတြထဲမွာ ေပၚၿပဴလာၿဖစ္ေနတဲ့ ဒီေအာက္က သံုးသပ္ခ်က္ စာ၂ ေစာင္ကိုဖတ္ရတယ္။

စလံုးမေၿပာင္းခင္ ဒီစာကိုဖတ္ပါ။
http://www.scribd.com/doc/18681880/Myanmar-Singaporean11


ဒီေအာက္ကေမးကေတာ့ အေပၚက စာကို ၿပန္သံုးသပ္ထားတာ။

စကၤာပူေရာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္စကၤာပူႏိုင္ငံသားခံယူျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သံုးသပ္ခ်က္

http://www.scribd.com/doc/19019567/BursmeseSG


ဒီစာ၂ေစာင္ကိုမဖတ္ၿဖစ္ခင္ကတည္းက သားေလးကိုမေမြးခင္ထိေတာ့ ဒီမွာ၅ႏွစ္(သို႔) ၁၀ ႏွစ္ ေနၿပီး

အခ်ိန္တန္ရင ္ၿပန္ဖို႔္ ပါ။ဒီမွာေနရတာ သူမ်ာအိမ္မွာဧည့္သည္လာလုပ္ေနသလိုခံစားရတယ္။သားေလးေမြးၿပီး

ေတာ့လည္း သားေလး ကို PR အေနနဲ႔ပဲ ထားသြားဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတယ္။သူ႔ဘာသာ ကိုယ္ပိုင္ဆံုးၿဖတ္

ခ်က္ခ်နိုင္တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ စလံုးနိုင္ငံသားပဲ ခံမလား၊ဒါမွမဟုတ္ PR ကိုအၿပီးတိုင္စြန္႔လႊတ္ၿပီး အေနာက္

နိုင္ငံကို ဆက္သြားမလား ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္နိုင္ငံ ကိုယ္ၿပန္ေနမလား။လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေပးဖို႔

ဆံုးၿဖတ္ထားပါတယ္။

ဒါ့အၿပင္ ကိုယ္တို႔ ၂ေယာက္ထဲက ၁ေယာက္ေယာက္ပဲၿဖစ္ေစ၊အလုပ္အကိုင္(သို႔) က်န္းမာေရး ခြ်တ္ေခ်ာ္ခဲ့

ရင္ ေနာက္ေၿခတစ္လွမ္းဆုတ္ ဖို႔ရာအတြက္ ၿမန္မာမွတ္ပံုတင္ လုပ္ေပးဖို႔လည္း စဥ္းစားထားတယ္။ဒီတစ္

ပါတ္ၿမန္မာၿပည္ၿပန္တာ သားေလးကို အိမ္ေထာင္စုစာရင္းထည့္ဖို႔ ကအဓိကပါ။သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္စု

စာရင္းသပ္သပ္စီ။မခြဲရေသးဘူး။အိမ္ေထာင္စုစာရင္းမခြဲ ရေသးရင္ ကေလးကို အေမ ရွိတဲ့အိမ္ေထာင္စု

စာရင္းထဲပဲ ထည့္လို႔ရတယ္။ဒီေတာ့ ကိုယ္အိမ္ေထာင္စုစာရင္းထဲထည့္ဖို႔လုပ္ရတာေပါ့။ဒီကမၿပန္ခင္

သံရုံးမွာအခြန္သြားေဆာင္ရင္းနဲ႔ ဒီမွာေမြးတဲ့ ကေလးကို အိမ္ေထာင္စုစာရင္းသြင္းရင္ ဘာလိုမလဲလို႔

တစ္ခါတည္းေမးသြားတယ္။သံရုံးက birth certificate ရယ္၊သံရုံးကထုတ္ေပးတဲ့ မည္သူမည္၀ါၿဖစ္ေၾကာင္း

ေထာက္ခံစာ(၀ါ) ကေလးပတ္စပိုစ့္ ေပးလိုက္ရင္ရၿပီတဲ့။ေမြးစားရင္းရွိရင္ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းသြင္းလို႔

ရၿပီတဲ့။သားေလးနာမည္က ေမြးစာရင္းမွာ အဂၤလိပ္နာမည္ပါ။passport နဲ႔ PR မွာ အဂၤလိပ္နာမည္

(ခ)ၿမန္မာနာမည္ပါ။


ၿမိဳ႔ေရာက္ေတာ့ ရပ္ကြက္မွာေထာက္ခံစာယူၿပီး ကိုယ္နဲ႔သိတဲ့ စာေရးမကို သြင္းခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္

ကြယ္ ဒန္တန္ .....တန္.......လ၀က ဦးစီးမႈးက ကေလးက နိုင္ငံၿခားမွာေမြးၿပီး၊နာမည္ကလည္းအဂၤလိပ္နာမည္

ပါလို႔ ဒီၿမိဳ႔မွာ တစ္ခါမွမၾကံဳဖူး တဲ့ ေက့စ္ၿဖစ္လို႔ လူကိုယ္တိုင္လာေတြ႔ပါတဲ့။ဘိုးေအၿဖစ္သူ(ကိုယ့္အေဖ)က

လည္း "ဧည့္" ေနာ္တဲ့။ကိုယ့္အေဖက ၁၄/မမက(ဧည့္) ကိုင္တာပါ။ၿမန္မာ PR ေပါ့ေလ။ကိုယ့္အေမက

'နိုင'္ ပါ။ကိုယ္တို႔ေမာင္ ႏွစ္မ ေလးေယာက့္ ၁၀ႏွစ္ မွတ္ပံုတင္ လုပ္ေတာ့ အေမလုပ္သူက 'နိုင္ ဆိုေတာ့

ေလးေယာက္စလံုး နိုင္ငံသားကတ္ ရပါတယ္။

၁၈ႏွစ္ၿပည့္ ကတ္ကိုလဲတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့့ ကိုယ္နဲ႔ ကိုယ့္ေအာက္က ညီမ ရယ္ပဲ နိုင္ ဆက္ရၿပီး။အငယ္၂

ေယာက္ ဥပေဒ အသစ္အရ ၈၁ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ေမြးတဲ့သူေတြ မွာ နိုင္ နဲ႔ ဧည့္ နဲ႔ ဆို ဧည့္ ပဲ ရမယ္ဆို

ၿပီး အငယ္၂ေယာက္ က ၿမန္မာ စီတီစင္ မွသည္ ၿမန္မာပီအာရ္ အဆင့္ ကို ေလွ်ာသြားပါတယ္။:(



ကိုယ္အလုပ္လုပ္တုန္း က ကိုယ့္ မန္ေနဂ်ာနဲ႔ကိုယ့္ မိသားစုအေၾကာင္း ေၿပာမိေတာ့။ကိုယ့္အေဖက

ၿမန္မာပီအာလို႔ ေၿပာမိေတာ့ ဒါဆို ဘယ္ပတ္စပိုစ့္ကိုင္လဲ လို႔ၿပန္ေမးေတာ့ ဘာၿပန္ေၿဖရမွန္းေတာင္မသိဘူး။

ကဲကဲ ဒါနဲ႔ပဲ လ၀က ရံုးကိုသြားၿပီးဦစီးမႈး နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ ကေလးက နိုင္ငံၿခားမွာေမြးတာရယ္၊အဂၤလိပ္နာမည္

ရယ္ပါတာေၾကာင့္ ခရိုင္လ၀က ကို အသိေပးလိုေၾကာင္း၊ခရိုင္ကခြင့္ၿပဳ ရင္ အိမ္ေထာင္စုစာရင္းထဲထည့္ေပး

မယ္ၿဖစ္ေၾကာင္း ၄၊၅ ရက္ေလာက္ၾကာမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း ေၿပာပါတယ္။ဒါနဲ႔ ကိုယ္လည္း အိမ္ေထာင္စုစာရင္း

ကိုထားခဲ့ၿပီး သြားသြားေမးထားဖို႔ အိမ္ကိုေၿပာခဲ့တယ္။ခုထိေတာ့ ၃ ပတ္ရွိၿပီ မရေသးဘူး။


စကားမစပ္ၿမန္မာေလဆိပ္ကသားသားပံုေတြ

အိမ္အၿပန္ခရီး၃

မိုးေတြကလည္းရက္ဆက္ရြာလိုက္တာ။မိုးၿခိမ္းတာ၊လွ်ပ္စီးလက္တာလံုး၀မရွိပဲ ရြာမယ္ဆိုၿဗဲၿဗဲနဲ႔ရြာပလိုက္တာ။

အိမ္က သြပ္မိုးပ်ဥ္ေထာင္တစ္ထပ္အိမ္ၿဖစ္ေလေတာ့ မိုးရြာရင္မိုးနဲ႔သြပ္နဲ႔ထိတဲ့အသံ ၿဗန္းၿဗန္းၾကားတယ္ဆိုရင္

သားေလးက အိပ္ေနရာကေနခ်က္ခ်င္း ထၿပီးအေမေပၚေၿပးတတ္ေတာ့တာပဲ။သူ႔မွာညတိုင္းေကာင္းေကာင္

မအိပ္နိုင္ဘူး။ဒီမွာေတာ့ တိုက္ခန္းထဲမွာအိမ္တံခါးေသာ့ခပ္ၿပီးေနေတာ့ တံခါးဖြင့္ၿပီး အၿပင္ထြက္ရရင္

သူသိပ္ေပ်ာ္တာ။ဟိုလည္းေရာက္ေ၇ာ ္္ သူ႔ပါးပါးအိမ္က ဆိုင္ဖြင့္ထားေတာ့ တံခါးကအၿမဲဖြင့္ထားတာေတြ႔ရင္

အၿပင္ထြက္မယ္ တကဲကဲပဲ။ေရေၿပာင္း ေၿမေၿပာင္းၿဖစ္လို႔လားမသိ ထမင္းလံုး၀ေက်ြးလို႔မရဘူး။နို႔ခ်ည္းပဲ

စို႔ေနလို႔ ၁၂ရက္စာ ဆိုၿပီးပိုပိုလိုလို ထည့္လာတဲ့နို႔မႈန္႔ ၂.၃ kg ဟာ ၁၀ရက္အတြင္းမွာပဲစိုးရိမ္စရာအေၿခေန

မွာေရာက္လာလို႔ ကိုယ့္မွာရင္တမမနဲ႔။ကုန္သြားရင္ ကိုယ္တို႔ၿမိဳ႔မွာ၀ယ္လိဳ႔မရဘူး။ရန္ကုန္မွာ၀ယ္မွရတာ။

အရင္တုန္းကသားေလးက 1.5 kg ၁ဘူးကို ၁၁ရက္ေသာက္တာ။ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ရန္ကုန္ကိုၿပန္တတ္တဲ့

ေန႔မွာပဲ ကုန္သြားတယ္။ၿမိဳ႔မွာထူးၿခားတာက နာဂစ္ၿပီးေတာ့ French ကေန red cross အသင္း

ၾကက္ေၿခနီ အသင္းရးုံခြဲလာဖြင္ထားတယ္။ၿပင္သစ္လူမ်ိဳး ၃ေယာက္ေလာက္နဲ႔ရန္ကုန္ရံုးက ၿမန္မာေတြ

ရံုးလာထိုင္ေတာ့ အိမ္ေတြလိုက္ငွားတာ နယ္ၿမိဳ႔ေလးတစ္ၿမိဳ႔ရဲ့ အိမ္ငွားခဟာ ၃ သိန္းအထိေထာင္ၿဖစ္သြားတယ္။

ဒါေတာင္ ၁လကို သံုးသိန္းဟာ တစ္အိမ္လံုးစာမဟုတ္ဘူး။ႏွစ္ထပ္အိမ္ဆိုရင္ ေအာက္ထပ္၁ထပ္စာဖိုးပဲ။

၁ေယာက္ကို တစ္အိမ္စီေနၾကတယ္ထင္တယ္။တစ္ပတ္ေလာက္ပဲေနၿပီး ၿပန္ၾကတယ္။


၈ရက္ေန႔ညေနသေဘာၤစီးၿပီး ရန္ကုန္ကိုၿပန္တတ္လာတယ္။ဒီတစ္ခါ အစိုးရသေဘာၤစီးတယ္။တို႔ အရပ္မွာေတာ့

ဧရာ၀တီ လို႔ေခၚတယ္။သံုးထပ္သေဘာၤေတြ တရုပ္ကေန သြင္းလာတဲ့သေဘာၤေတြ။အရင္တုန္းကေတာ့

ဧရာ၀တီစီးရရင္ေပ်ာ္တယ္။ေမာ္ကြ်န္း-ရန္ကုန္လမ္းမွာ ဘိုကေလး၊ ၿမင္းကကုန္း နဲ႔ က်ိဳက္လတ္ စတဲ့ ၿမိဳ႔

သံုးၿမိဳ႔ကပ္ၿပီး မွ ရန္ကုန္၀င္ေတာ့ လမ္းမွာတတ္ေရာင္းတဲ့ ေစ်းသည္ေတြဆီကေန ေဒသထြက္စာေတြ ၀ယ္

စားလို႔ရတယ္။ပမၼ၀တီ ၁ နဲ႔ၿပန္ခဲ့ တယ္။




သေဘၤာအခန္းထဲကိုရိုက္ထားတာ။
အသက္ကယ္အကၤီ်ေတြက ဖုန္ေတြတတ္ၿပီး
ခံုေအာက္မွာ။ေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္တယ္။







လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က ၿမင္ကြင္းေလးေတြ။






































ဒလဖက္ကို ကူးတဲ့သေဘာၤ။(ကူးတို႔)
အရင္တုန္းက သီတာေခၚမလားပဲ။












ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ကို သေဘာၤေပၚကေန မနက္ေစာေစာ
ရိုက္ထားတာ။

အိမ္အၿပန္ခရီး ၂

ဒီကမၿပန္ခင္ကတည္းက သေဘၤာေပၚမွာေထာင္ဖို႔ ၿခင္ေထာင္မွာထားရတယ္။သေဘာၤထဲမွာၿခင္ေတြ

အရမ္းကိုက္တယ္။လူၾကီးေတြအတြက္ကအေၾကာင္းမဟုတ္ေပမယ့္ ခေလးအတြက္ကအေရးၾကီးလို႔။

သားေလးကၿခင္ေထာင္နဲ႔ မအိပ္ဖူးေတာ့ သူ႔မွာ ၿခင္ေထာင္ထဲမွာေနရတာ ထူးဆနး္ေနပံုရတယ္။

မအိပ္ခင္ ၀င္လိုက္၊ထြက္လိုက္လုပ္ၿပီးေဆာ့ေနတယ္။သေဘာၤမထြက္ခင္ ကေလးပါေတာ့ ေစ်းသည္

ေတြဟာ အခန္းနားကမခြာဘူး။ေတာ္ၾကာ ဟိုဟာယူပါအံုး၊ဒီဟာ၀ယ္ပါအံုးနဲ႔ မ၀ယ္ေတာ့ဘူးဆိုလည္းမခြာဘူး။

ငံုးဥၿပဳတ္ေရာင္းတဲ့သူဆို အခန္း၀မွာမွီၿပီး မ၀ယ္မခ်င္းၿပန္မယ့္ပံု မေပၚလို႔ ၃ထုပ္ ၅၀၀နဲ႔ ၀ယ္လိုက္ရတယ္။

ေတာ္ေသးတယ္ သားေလးက ပူဆာတတ္တဲ့အရြယ္မဟုတ္ေသးလို႔။





ဒါကမထြက္ခင္ေဘာတံတားကိုရိုက္ထားတာ။














တစ္ညလံုးမိုးေတြ သဲသဲထဲမွာ သေဘာၤစီးၿပီးေနာက္ေန႔ မနက္၇နာရီေလာက္ ဒီၿမိဳ႔ေလးကိုေရာက္ခဲ့တယ္။




ဒါၿမိဳ႔အ၀င္လမ္းမၾကီး။












သူ႔ပါးပါး လာၾကိဳတယ္။အိမ္ကို ဆိုကၠားနဲ႔ သြားတယ္။ၿမိဳ႔မွာ ဆိုကၠားက မရွိမၿဖစ္ ဆက္သြယ္ေရးယာဥ္ပဲ။

ဟိုနား၊ဒီနား ၃၀၀ က်ပ္။အရင္တုန္းက ဒိန္းေဒါင္း ၂စီး၊၃စီးေလာက္ပဲ ၇ွိေပမယ့္ အခုအေရအတြက္မ်ား

လာတယ္။သူလဲ အခု ေသရင္မရွိမၿဖစ္ ၿဖစ္ေနလို႔။အရင္တုန္းက ရပ္ကြက္၁ခုရဲ႔ အစြန္မွတည္ထားတဲ့

သုသာန္ကို ၿမိဳ႔ရဲ့ ဟိုးအၿပင္ဖက္ကိုေရႊ့လိုက္တယ္။ဒါ့ေၾကာင့္ေသရင္ ေသတဲ့လူကလည္း ေက်ာ္သူရဲ့

နာေရးကူညီမႈ့အသင္းက ယာဥ္နဲ႔၊လိုက္ပို႔တဲ့သူေတြကလည္း ဒိန္းေဒါင္း ငွားၿပီးလိုက္ပို႔ရတယ္။

အိမ္ကိုေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သားေလးကဂ်ီက်ပါေတာ့တယ္။ကိုယ္ေပၚကကိုခ်လိဳ့မရေတာ့ဘူး။

လူစိမ္းေတြမ်ားေနလို႔။



ဒီအိမ္မွာတည္းတယ္။












ဘာပစၥည္းေတြေရာင္းတာလဲမွန္ေအာင္မွန္း။

(နိုင္ငံၿခားမွာေရာင္းရင္ စီးပြားမၿဖစ္နိုင္ေပမယ့္ ၿမန္မာၿပည္မွာစီးပြားၿဖစ္ေစတဲ့ပစၥည္း)

အိမ္အၿပန္ခရီး

july ၃၀ ရက္ေန႔က ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ၿဖစ္တယ္။၁၁ ရက္ေန႔ကၿပန္ေရာက္ေပမယ့္ မအားလို႔ ဘေလာ့ေပၚ ေတာင္မ

တက္ၿဖစ္ဘူး။၃၀ရက္ေန႔က မနက္ေလယ်ာဥ္နဲ႔ သြားတယ္။





ေလဆိပ္မွာ















မသြားခင္ဒီကေနသားေလးအတြက္နို႔မႈန္႔၊diaper၁၂ရက္စာတစ္ခါတည္းထည့္ေပမယ့္ထည့္စရာေနရာမရွိေတာ့

လို႔ diaper ကို ၁ထုပ္ပဲထည့္ၿပီး၊လိုတဲ့ ၁ထုပ္ကိုရန္ကုန္က်မွ၀ယ္မယ္လို႔ စီစဥ္ထားတယ္။ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့

ဂမုန္းပြင့္မွာ ေၿပးၿပီး၀ယ္လိုက္တာ လား လားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးဆိုဒ္တူ၊အေရအတြက္တူ၊တံဆိပ္တူ diaper ၁ထုပ္ကို

၂၃၂၀၀ က်ပ္တဲ့။ေခၚင္းထဲမွာမုိက္ခနဲ႔ ၿဖစ္သြားတာပဲ။မသြားခင္ ဒီမွာ၀ယ္သြားတာ ၁ထုပ္ကို ၁၅.၈၀(ၿမန္မာ

ေငြနဲ႔ ဆို ၁၂၀၀၀ နီးနီးေလာက္)ပဲ၇ွိတာ။ဟိုနဲ႔ ဒီနဲ႔ ၁ထုပ္ကို ၿမန္မာေငြ ၁၀၀၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကြာတယ္။

မတတ္နိုင္ဘူး ၀ယ္ရမွာပဲေလဆိုၿပီး ၿခင္းေတာင္းထဲထည့္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္အတန္းက

အိမ္ေနရင္း၀တ္ စပန္႔ ဂါ၀န္ေတြ ၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး အကူးမွာ လူတစ္ေယာက္က လာၿပီး အမ ဒီေကာင္တာ

မွာပိုက္ဆံအရင္ ရွင္းပါ စာေတြအမ်ားၾကီးေ၇းထားပါတယ္တဲ့။ကိုယ္မွ သူ႔စာမၿမင္ပဲ။ေကာင္တာမွာေငြသြား

၇ွင္းေတာ့ ေကာ္ဖီမစ္ ၁ထုပ္ယူသြားေနာ္ ဆိုလို႔ယူလာခဲ့တယ္။၂၀၀၀၀ဖိုး၀ယ္လို႔ လက္ေဆာင္ေပးတာၿဖစ္

မွာပဲလို႔ေတြးရင္းနဲ႔ေပါ့။ေနာက္ေကာင္တာ တစ္ခုမွာ ေငြရွင္းေတာ့လည္း ေကာ္ဖီမစ္ ၁ထုပ္ယူသြားေနာ္ ဆို

ၿပီးထပ္ေပးၿပန္တယ္။စိတ္ထဲမွာသံသယ ၿဖစ္လာတယ္။အိမ္ေရာက္ေတာ့ အမ်ိဳးေတြကိုေမးၾကည့္ေတာ့

၁၀၀ အေၾကြမအမ္းနိုင္လို႔ ေကာ္ဖီမစ္ အမ္းတာတဲ့။ကိုယ့္မွာ ၁၀၀တန္အေၾကြမရွိတာနဲ႔ ေကာ္ဖီမစ္ပဲလိွမ့္

ေသာက္ရမယ့္အမ်ိဳး။

၁၂နာရီေလာက္မွာ အၿပင္ထြက္ၿပီး EQမွာ ေၾကးအိုးဆီခ်က္စားၿပီး ဒိုမီနို ေသာက္လိုက္တယ္။ေကာင္းလိုက္တာ။

ညေန၃နာရီမွာ ေမာ္ကြ်နး္ၿပန္ဖို႔ သေဘာၤဆိပ္ဆင္းတယ္။မိုးေတြကသဲသဲမဲမဲပဲ။



ဒီလိုသေဘာၤနဲ႔ၿပန္ခဲ့တယ္။လိႈင္းေတြက ၾကီး၊

မိုးေတြကသည္း၊သေဘာၤက တလူးလူး။













ေနာက္ေန႔မနက္ ၇နာရီ ေမာ္ကြ်န္းေရာက္တယ္။


(ဆက္ပါဦးမည္)