ငါးဖယ္ အစာသြပ္၊သုပ္၊ခ်က္

ကိုယ္အၾကိဳက္ဆံုးဟင္းလ်ာ ဆိုလို႔  ၂မ်ိဳးပဲရွိတယ္။၀က္သား ၾကံမဆိုင္ရယ္၊ငါးဖယ္ ငါးဆုပ္ရယ္။ၿမန္မာၿပည္

မွာ အၿပင္က ထမင္းဆိုင္ေတြမွာ ထမင္းစားရင္ ငါးဖယ္ေၾကာ္သုပ္ ပဲ အမ်ားဆံုးမွာစားေလ့ရွိတယ္။သူ႔မရ

ရင္ေတာ့ ၀က္ၾကံမဆိုင္။ဒီေရာက္လာေတာ့ ငါးဖယ္ဟာ အလြယ္တကူ ၀ယ္လို႔မရတာရယ္။ၿမန္မာဆိုင္

ေတြမွာ ၀ယ္လို႔ရေပမယ့္ ခရီးကေ၀း လူၾကံဳရွိမွ ၀ယ္လို႔ရတာဆိုေတာ့ ရံဖန္ရံခါေလာက္ပဲစားၿဖစ္တယ္။

အခုလဲ စီးတီးေဟာကို လူၾကံဳရွိလို႔ မွာၿပီး၀ယ္ထားတဲ့ ငါးဖယ္ေလးက ေရခဲေသတာၱ ထဲမွာၾကာေနပီ။

ၿပီးေတာ့ ဒီရက္က လကုန္ရက္မဟုတ္လား။လက္ထဲမွာ ဒီလသံုးရမဲ့ အသံုးစရိတ္ ပိုက္ပိုက္က ၂၂ က်ပ္

ၿပား၇၀ ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။အင္းဒါေလးကလဲ ဒီေန႔ ကေလးေတြအတြက္ ႏြားနို႔တို႔၊မုန္႔တို႔၀ယ္လိုက္ရင္

ကုန္မွာ အဲ့ေတာ့ ငါးဖယ္ေလးပဲ ထုတ္လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္ေလ ဆိုၿပီး ငါးဖယ္ၿခစ္ေလးထုတ္

အခန္းအပူခ်ိန္မွာ ေပ်ာ္ေအာင္ထားလိုက္တယ္။ေမလင္းလင္းနဲ႔ေစ်းသြားတယ္။ၾကက္ဥ၊နို႔ ၊အက္၀င္မွာ

လိုက္တဲ့ ေခ်ာကလက္ ရယ္ ေဂၚဖီရယ္၊မနက္ဖန္ခ်က္ဖို႔ ပုဇြန္ေလး ၁ ဘူးရယ္ကို စိတ္မွန္းနဲ႔ ၂၀ ၀န္းက်င္

ေလာက္တြက္၀ယ္လိုက္တယ္။ေကာင္တာမွာ ပိုက္ဆံေပးေတာ့ ၁၉ က်ပ္ၿပား၂၀ က်တယ္။ပိုက္ဆံေပးဖို႔

ပိုက္ဆံထုတ္လိုက္ေတာ့ လားလား ၂၂ က်ပ္မဟုတ္ပဲ ၃၂ က်ပ္ က်န္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ေပ်ာ္လိုက္တာ။

၀မ္းသာအားရနဲ႔ အိမ္ကိုၿပန္လာ ေနာက္ေဖး၀င္ ငါးဖယ္ၿခစ္ေလးၾကည့္ေတာ့ ေပ်ာ့ေနၿပီ။


ဒါနဲ႔ငါးဖယ္ၿခစ္ ၅.၅၀ တန္ကို ဘယ္လိုလုပ္စားမလဲ စဥ္းစားတယ္။အင္း ယုဇန ပလာဇာနားမွာေရာင္းတဲ့

ငါးဖယ္ အစာသြပ္ဆို မစားရတာ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ရွိေရာ့မယ္။အဲဒါေလးလဲ လုပ္စားအံုးမွ။ငါးဖယ္ၿခစ္ေလး

ကိုထုတ္ ဆား၊နႏြင္းထည့္။ဂ်င္းေလး ၾကက္သြန္ၿဖဴေလး နဲနဲ ေထာင္းထည့္ၿပီး စတီးဇလံုထဲ မွာလက္နဲ႔

ဘတ္ခနဲ ဘတ္ခနဲ အခ်က္ ၅၀ ေလာက္ရိုက္ပါတယ္။ေစးလာၿပီဆိုမွ စလံုးတယ္။


ဒီလိုေလးေတြလံုးၿပီး ေရေအးထဲ ခဏ ထည့္စိမ္ထားတယ္။ပိုေကာင္းတယ္ဆိုလား။

နဲနဲ ခြဲထားတာကို ကေလးေတြအတြက္ ငါးဖယ္  လက္ၾကားယို လုပ္တယ္။ငါးဖယ္ကို လက္ထဲ ထည့္ၿပီး

လက္သီးဆုပ္လိုက္ရင္ လက္ၾကားကထြက္လာတာကိုေခၚတာ။

ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒါကို ကေလးေတြအတြက္ အခ်ိဳေလးခ်က္လိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ စိမ္ထားတဲ့ ငါးဖယ္ေလးေတြကို ဆယ္ၿပီးေၾကာ္လိုက္တယ္။

ဒါက အဆာသြပ္ဖို႔ လုပ္ထားတာ။ေဂၚဖီ၊ဖရွာက္ရြက္၊ငရုတ္စိမ္း၊သံပရိုသီးႏြႊာထားတာ။ေဂၚဖီက

ဒီေလာက္ပါးပါးလွီးတာ လက္ကုန္ပဲ အဲ့ထက္ပါးေအာင္မလွီးတတ္ဘူး။

အစာသြပ္လိုက္ၿပီ။အေပၚကေန ငံၿပာရည္ေလးဖ်န္းလိုက္တယ္။ခ်ဥ္ငံစပ္ေလး။အသားလြတ္

ထိုင္စားလိုက္တယ္။

ေန႔လယ္စာ အတြက္ သုပ္လိုက္တယ္။

ညစာအတြက္ ဆီၿပန္ခ်က္လိုက္တယ္။

အခုတေလာ့ ဘေလာ့ေပၚမွာ အစားအေသာက္ တင္ခ်င္တဲ့ ေရာဂါ ထေနတယ္။

ဘ for ဘူးသီးေၾကာ္သုပ္....

  အိမ္ကလူ ၿပန္ေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုလို႔ ၀ယ္ထားတဲ့ ဘူးသီးတစ္လံုး ဟာ သူၿပန္မလာၿဖစ္ေတာ့ ဘာလုပ္

ရမွန္းမသိၿဖစ္ေနတယ္။သံုးပံုံ တစ္ပံုကို ဟိုေန႔က ခ်က္စားလိုက္တယ္။၀ယ္ထားတာ တစ္ပတ္ရွိၿပီေလ။

အၿပတ္ရွင္းခ်င္ေနတာနဲ႔ ဒီေန႔ ဘူးသီးေၾကာ္ ေၾကာ္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္လိုက္တယ္။အိမ္မွာ အမာခံ အားေပးမယ့္

အတူေန အမ တစ္ေယာက္ရွိတယ္ေလ။မေၾကာ္ခင္ သူ႔ကို confirm လုပ္ရေသးတယ္။စားမွာေနာ္ လို႔။

ဘူးသီးေၾကာ္ကို ဒီအတိုင္းေၾကာ္ၿပီးစားတာ မၾကိဳက္လို႔ သုပ္စားမယ္ အၾကံၿဖစ္တယ္။ဒီမွာက ဘူးသီးက

အလံုးလိုက္ ကေလး၀ယ္ရတာကိုး။ၿမန္မာၿပည္ၿပန္တုန္းက အိမ္ကလူက တို႔ကို ဘူးသီး နည္းနည္း ၀ယ္ခဲ့

ပါလို႔ ေစ်းမွာေတာ့ တို႔က  ထံုရန္ေကာဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ဘူးသီးက အလံုးလိုက္ပဲ ၀ယ္လို႔ရတာေလ။နဲနဲ

ဘယ္၀ယ္လို႕႔ရမလဲ ဘုေတာလိုက္ေတာ့ ေယာကၡထီး ၀င္ေၿပာတယ္။၀ယ္လို႔ရတယ္ေလ အစိတ္ေလး

တစ္စိတ္၀ယ္ေလတဲ့။အဲ့ေတာ့မွ ဟိုက္ရွားပါး ဟုတ္သားပဲ စလံုး နဲ႔မွားၿပီး ၿမန္မာၿပည္မွလဲ အလံုးလိုက္ပဲ

ေရာင္းတယ္မွတ္တာ။(ကိုယ္တင္မွားတာဟုတ္ဖူး သူလဲဘာထူးလဲ။သေဘာၤေပၚမွာ စားဖို႔တဲ့ တရုတ္တန္းက

ဆန္ၿပဳတ္၀ယ္တာ စလံုးကလို ဗူးနဲ႔ဇြန္း ထည့္ေပးတယ္မွတ္လို႔၀ယ္လာတာ ကြ်တ္ကြ်တ္အိပ္နဲ႔ ထည့္ေပး

လိုက္လို႔ ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာ ထည့္စရာ ခြက္မရွိဘာမရွိ ဒုကၡေရာက္ပါေရာလား။)ဟိုက ဘူးသီးေတြက

ၾကီးေတာ့ခြၿဲပီး စိတ္ေရာင္းၾကတာ။ဘူးသီးေၾကာ္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြဆို အလံုးၾကီးေတြ ၀ယ္ေၾကာ္တာေနာ္။

 ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ၿပန္တုန္းက ဘူးသီးေၾကာ္ တစ္ခု ၅၀ပဲ။တန္တယ္ တန္တယ္ ဆိုၿပီး ၀ယ္လာတအမ်ားၾကီး

သူဖို႔ ဘူးသီး၊ကိုယ္ဖို႔ ငွက္ေပ်ာေၾကာ္၊ပုဇြန္ငေပါင္းေၾကာ္ နဲ႔ ၁၀ ခုမွ ၅၀၀။

အိမ္ကလူက ဘာလို႔အမ်ားၾကီး၀ယ္လာတာလဲ ကုန္ေအာင္စားေနာ္တဲ့။၅၀၀ မွ စလံုး ၿပား၇၀ ေလာက္ပဲ

ဆိုေတာ့ ေလာဘ တတ္ၿပီး၀ယ္တာေလ။အခုဒီမွာေတာ့ လက္လႈပ္မွ ပါးစပ္လႈပ္ရတဲ့ဘ၀။ကိုယ့္ဘာသာမွ

ေၾကာ္မစားရင္ ငတ္မွာဆိုေတာ့ ေၾကာ္ရတာေပါ့။ေရခဲေသတၱာထဲက ဘူးသီးေလးထုတ္

 ေအာက္ကလိုလွီးလိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ ေရႊလိပ္ၿပာ အေၾကာ္မႈန္႔ကို ဆန္မႈန္႔ ေလးဆ တစ္ဆ ေရာလိုက္တယ္၊ထန္းလ်က္ရည္ေလးနဲနဲ

ထည့္၊ဆား၊ေဆာ္ဒါေလး ထည့္၊ဂ်င္းနဲ႔ၾကက္သြန္ၿဖဴကို နဲနဲ ေထာင္းၿပီး အရည္ညွစ္ထဲ။ၿပီးရင္ ေရထဲ့ၿပီး

ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ အၿပစ္အက်ဲရေအာင္ေဖ်ာ္ နာရီ၀က္ေလာက္ ႏွပ္ထားလိုက္တယ္။

 သုပ္ဖို႔ အရြက္ေတြလွီးထားတာ။နံနံပင္ မရွိလို႔ သြား၀ယ္ေသးတယ္။ဘယ္မွာမွ မရခဲ့ဘူး။ကုန္ေနတယ္။

ဗမာငရုတ္ဆီကို ဂ်င္း၊ၾကက္ၿဖဴ၊သၾကား ငံၿပာရည္ ေရာေဖ်ာ္တယ္။

စေၾကာ္ၿပီ။

 ေၾကာ္ၿပီးၿပီ။အက္၀င္ကလာေၿပာတယ္။မာမား ညီညီစီထားတာလားတဲ့။သတ္ပံုေပါင္းၿပေသးတာ....

 ဘူးသီးေၾကာ္ကို ညွပ္၊အေပၚက အစာေတြထည့္၊ဆီခ်က္ထည့္ ၊ငံၿပာရည္ထည့္၊အခ်ဥ္ရည္ေလာင္း၊ပဲမႈန္႔

ထည့္နယ္ေပေတာ့။ခ်ဥ္ငံစပ္ေလးပါ။

ၿပီးေတာ့ ပုဇြန္ေၿခာက္ေလး ေလး ငါး ေကာင္နဲ႔ ဟင္းခါးေလးခ်က္လိုက္တယ္။ရာသီဥတုနဲ႔လိုက္မွလိုက္။

တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ ဘူးသီးေၾကာ္မၾကိဳက္သူပါ။အိမ္ကလူကေတာ့ မုန္႔ဟင္းခါးေတာင္မွ ဘူးသီးေၾကာ္

နဲ႔မွစားတာ။ကိုယ္နဲ႔သူနဲ႔ဆို အစားအေသာက္ အေလ့အက်င့္  အေရွ႔ အေနာက္ ဆန္႔က်င္ဖက္ ပဲ။သူက

ဘူးသီးေၾကာ္ၾကိဳက္ေတာ့ ကိုယ္လဲ ေၾကာ္တတ္ေအာင္ လုပ္ရတာေပါ့။အေၾကာ္မၾကိဳက္ေတာ့ ေၾကာ္ရင္

အသုပ္စားတာေပါ့။အသြင္မတူ အိမ္သူ မၿဖစ္ဆိုတာ မဟုတ္ဘူး။မတူညီတဲ့ အရာႏွစ္ခုကို ၿမဲေအာင္

ေပါင္းစပ္နိုင္မွ ေအာင္ၿမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဆိုလား ဖတ္ဖူးတာ။ဟီး...(ပို႔စ္နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္)

ကေလးေတြ အေၾကာင္း(၃)

ဟိုတေလာက   "ခေလး နဲ႕ မ်ိဳးရိုးလိုက္ျခင္း'      စာေလးဖတ္မိေတာ့ တကယ္ကို အိမ္က ကေလးေတြလဲ 

အဲ့လိုၿဖစ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။အဆိုးဆံုးကေတာ့ ေမလင္းလင္းေပါ့။သူက သြက္လဲသြက္ေတာ့ ပံုတူကူးတာ

မ်ားတယ္။အေမလုပ္သူကို ပံုတူကူးတယ္။အကိုလုပ္သူကို ပံုတူကူးတယ္။အကိုလုပ္သူကို ဘယ္ေလာက္

ေတာင္ ပံုတူကူးလဲ ဆိုရင္ ရႈရႈး ေပါက္တာေတာင္ အကိုလုပ္သူ ေပါက္သလို မတ္တတ္ရပ္ေပါက္ယံုတင္

မကဘူး။အကိုလုပ္သူ ရႈးေပါက္ရင္ ဂ်ိဳးကို ကိုင္သလိုမ်ိဳး လဲ သူက မရွိတာကို ကိုင္ေပါက္ေသးတာ။

မေအက အကိုလုပ္သူ နဲနဲ ဆိုးေနရင္ အက္၀င္ ကြိဳင္းကြိဳင္းေနာ္ လို႔ ေၿပာေနတာ ၾကားေနၾကဆိုေတာ့။

သူက အက္၀င္ သူ႔ကို တစ္ခုခု လုပ္မယ္ဟန္ၿပင္ရင္ ကိုကိုး ကြိဳင္းကြိဳင္းေနာ္ ဆိုးရင္ အရိုက္ခံရမယ္ေနာ္တဲ့။

ေန႔ခင္း သူတို႔ အိပ္ခါနီး အေမလုပ္သူက ကဲ အိပ္ၾကေတာ့ အိပ္ယာက နိုးရင္ ဘာေကြ်းမယ္ေဟ့ေၿပာေန

ၾကဆိုေတာ့ အခု သူက အိပ္ခါနီးရင္ ကိုကိုး အိပ္ေတာ့ေနာ္ အိပ္ယာထရင္ KFC သြားစားမယ္တဲ့။သူစားခ်င္

တာေတြေၿပာတာ။


တစ္ေန႔က ရထားစီးၾကေတာ့ အကိုလုပ္သူနဲ႔ အေမလုပ္သူ ရထားထဲမွာ စကားေၿပာေနတာကို သူက ထိုင္ခံု

ကေန မာမား ရႈး quiet တဲ့။ဆရာၿပန္လုပ္ေနတာ။အနားက လူေတြက ၿပံဳးစိစိ နဲ႔။သူတို႔ေမာင္ႏွမ ၂ေယာက္

ရထားေပၚမွာ ဆူေနရင္ အေမ လုပ္သူက အဲ့လိုေၿပာလို႔ေလ။


အေပၚကလင့္ထဲမွာပါတဲ့ 

 "သာမန္အားျဖင့္ မ်ိဳးရိုးလိုက္တယ္ဆိုတာ မိဘေတြရဲ႕ မေနာစရိုက္၊ ကာယစရုိက္ နဲ႕
 ၀စီစရိုက္ေတြ ကူစက္တာပါ တနည္းေျပာရရင္ ျမင္ေန ေတြ႕ေန ရတာေတြကို 
ခေလးေတြက လုိက္လုပ္က်တာပါ။"


 ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ တကယ္ပါပဲ ကေလးေတြကို တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္မရွည္တဲ့အခါ ငါစိတ္ဆိုးလာၿပီ

 ေနာ္ လို႔ ေၿပာမိတယ္။အဲစကားကို အခု ခဏ ခဏ ၿပန္ၾကားရတယ္။သူတို႔ ေမာင္ႏွမ ၂ေယာက္ ေဆာ့ရင္း

မတည့္ေတာ့တဲ့အခါ အက္၀င္က ေမလင္းလင္းကို အေမလုပ္သူ ေၿပာသလို ေမလင္းလင္း နာ စိတ္ဆိုးလာ

ၿပီေနာ္လို႔ ေၿပာေနတာေလ။အေမလုပ္သူ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း သူတို႔ တစ္ခုခု လာခိုင္းရင္ မအားေသးဘူး။

အခုမလုပ္ေပးနိုင္ေသးဘူး ေၿပာတာကို မွတ္ထားၿပီး။သူတို႔ ၂ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခိုင္း

ရင္ တစ္ေယာက္ က မအားေသးဘူးေလ၊မအားေသးဘူးေလ နဲ႔ အေမ ေလသံအတိုင္း လိုက္တာပါပဲ။

ကေလးေတြက မာမားလို႔ ေခၚရင္ ကိုယ္က ဘာတုံးတို႔ ၊ဘာလဲ တို႔ ထူးတာမ်ားေတာ့ ေမလင္းလင္းက

သူ႔ကို ေခၚရင္ ဘာတံုးတဲ့။အဲကေန အက္၀င့္ကိုကူးေရာ။အက္၀င့္က်ေတာ့ နားလည္ေနပီမလို႔ ကိုယ္က 

သားေလး ဘာလဲ မထူးရဘူး။yes တို႔ ဗ်ာ တို႔ ထူးရတယ္ ေၿပာေတာ့...သူက " မာမား why u can do 

ဘာလဲ and why edwin cant do ဘာလဲ"တဲ့။အေပၚကလင့္ထဲကေရးထားတဲ့ ေအာက္စာ အတိုင္း

ၿဖစ္ေနတာေပါ့...


"အဲဒါေၾကာင့္ ၂ ႏွစ္ကေန ၅ ႏွစ္၀န္က်င္္ခေလးေတြကို ေသခ်ာ ဂရုစိုက္ဖို႔လိုပါတယ္
 သူတို႔က ပတ္၀န္က်င္ေပၚမႈတည္ျပီ အမႈအက်င့္စရိုက္ေတြ ေျပာင္းလဲသြားတတ္လို႔ပါ 
မိဘေတြအေနနဲ႕ "ငါေျပာသလိုလုပ္ ငါလုပ္သလို မလုပ္နဲ႔လို႔ " ေျပာမယ့္အစားကိုယ္
ကိုယ္တိုင္ မလုပ္ပဲ ျပင္မွ ရမွာပါ ခေလးကို အျပစ္တင္ေျပာဆို ဆူရိုက္မယ့္အစား 
ဒီခေလး ဒီစရိုက္ေတြကို ဘယ္ကတတ္လာလဲဆိုတာ အရင္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္
 အဲဒါေတြ ငါတို႔ ဆီက တတ္လာဆိုရင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အရင္ျပင္ဖို႔ လိုပါတယ္"


အခုတစ္ေလာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရင္ၿပင္ေနတယ္။ၿပင္သင့္တာေတာ့ ၾကာပီ။

ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ္ကလဲ က်န္မာေရးမေကာာင္းခ်ိန္၊စိတ္ရႈပ္ေနခ်ိန္ေတြမွာ သူတို႔ေလးေတြကို

ေအာ္မိ၊ဟစ္မိတယ္။အခု ဒီႏွစ္ပိုင္းအတြင္းမွာ  အက္၀င္ ဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို လူရည္လာၿပီ၊ အက်ိဳး

အေၾကာင္းေၿပာၿပရင္ နားလည္ တတ္ေနၿပီမလို႔ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ဆက္ဆံေတာ့မယ္။အက္၀င္ ဟာ

အရင္တုန္းက ဂ်ီက်လြန္းလို႔ ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ ရမယ္ဆိုတာကို  အြန္လိုင္းေပၚက ကေလးစာအုပ္ေတြ

ဖတ္မွတ္ဖူးတယ္။ဒါေတြဟာလဲ မလိုက္နာနိုင္ရင္ အလကားပဲ။ကိုယ့္ကေလးရဲ့ဇ၊သူ႔ရဲ့ အထာကို ၾကည္ၿပီး

ကိုင္တြယ္သင့္တယ္။သူ႔အေဖ ကေတာ့ တို႔ခဏခဏ အက္၀င့္ကို ဆူတာမၾကိဳက္ဖူး။ၾကာရင္ ကေလးက

ကိုယ္ ကို အေလးမထားၿဖစ္သြားလိမ့္မယ္တဲ့။သူကေတာ့ လံုး၀ ဆူေလ့မရွိဘူး။



အခု အက္၀င္ ၅ ႏွစ္တန္းထဲ ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ သူ႔ရဲ့ ပင္ကို ဗီဇကို တစ္ေၿဖးေၿဖး သတိထားမိလာတာ။

သူဟာ သူ႔ပစၥည္းေတြ၊မုန္႔ေတြဆို မႏွေၿမာတတ္ဘူး။သူမ်ားေတာင္းလဲ ေကြ်းတယ္၊ေပးတယ္။၀မ္းနည္းတတ္

တယ္။အၾကမ္းပတမ္း သူ႔ကိုဆက္ဆံရင္မၾကိဳက္သလို သူမ်ားကိုလဲ မလုပ္ဘူး။အဲလိုလုပ္တဲ့သူေတြနား

မသြားဘူး။ရုပ္ရွင္ဆိုလဲ နဲနဲ  ေၾကာက္စရာတို႔၊ၾကမ္းတဲ့ကား၊၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတဲ့ကားဆို ေၿပးပိတ္လိုက္

တာပဲ။မိဘေတြကို ကပ္ခြ်ဲတာတို႔ဘာတို႔မလုပ္တတ္ဖူး။ဂ်ီနဲနဲက်တယ္။သူၿဖစ္ခ်င္တာဆို မၿဖစ္မခ်င္း နဲနဲပူညံ

ပူညံ လုပ္တတ္တယ္။


စာသင္ရင္ တစ္ပုဒ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ၂ ခါ ထက္ ပိုသင္လို႔မရဘူး။ဒီေန႔ ၿမန္မာစာ ေလးေၾကာင္း တက္ေတာ့

မယ္ဆိုရင္ သူ႔ကို ၂ ခါေလာက္ တိုင္ေပးလိုက္ ၿပီးရင္ ရပ္လိုက္ေတာ့။မရပ္ပဲ သူ ပိုရေအာင္ဆိုၿပီး ၄၊၅ ခါ

ထပ္ repeat မလုပ္ လိုက္နဲ႔။လုပ္လိုက္ရင္ သူမရေတာ့ဘူး။လြယ္လြယ္ေလးေတြကိုေတာင္မွ ေပါက္ကရ

အသံထြက္ပလိုက္တာ။ေဟာ ၁ခါ၊၂ခါေလာက္ပဲ ခ်ေပးလိုက္ ၿပီးရင္ စာအုပ္ သိမ္းလိုက္။ေဟာ ေနာက္ေန႔

ေမးၾကည့္ ေဒါင္းေဒါင္းေၿပးေနတာပဲ။ကိုယ္ English စာ ကို သူ႔ကို မသင္ဘူး။ၿမန္မာစာပဲ စာမ်ားမ်ားစသင္

ေတာ့ အစက အထာမသိေတာ့ ကိုယ္က သူရပါေစေတာ့ ဆိုၿပီး ၅ခါ၊၆ ခါ ရြတ္ခိုင္းေလ မွားရြတ္ေလပဲ။

တစ္ရက္က်ေတာ့ ကိုယ္က ေနာက္ရက္ တတ္မဲ့ အပိုဒ္ထဲ က စာ ၂ ေၾကာင္းကို အမွတ္တမဲ့ ညေနဖက္သူ႔

ကို ဖတ္ၿပလိုက္တယ္။ေနာက္ေန႔ၾကေတာ့ သူက မာမား အက္၀င္ၿမန္မာစာ ေပါင္းၿပမယ္ဆိုၿပီး အဲ့၂ေၾကာင္း

လာေပါင္းၿပတာ အထစ္အေငါ့မရွိပဲ။အဲ့ဒီကတည္းက သူ႔အထာ သိသြားၿပီး ၿမန္မာစာ သင္ရတာ လြယ္သြား

တာပဲ။ မိဘေကာင္းၿဖစ္ဖို႔ ၾကိဳးစားရဦးမယ္။ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ ၾကာရင္ ဘယ္လိုသားသမီးရတနာေလးေတြ 

ထြက္ေပၚလာမည္ကို ဘေလာ့ေပၚမွာ(ယူနီမကုတ္ခင္) ဆက္လက္ ရႈစားေတာ္မူပါ။

(ယူနီ နဲ႔မွ ဆိုရင္ေတာ့ လက္ကြက္အသစ္ထပ္က်င့္ရမွာမလို႔ ေရးခ်င္မွေရးေတာ့မယ္ဗ်ာ)

25042013

ဒီညအခုထိ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။အိပ္လို႔ကို မရတာ။ၿပီးခဲ့တဲ့ အဂၤါေန႔က အိမ္က အခန္း၂ခန္းက air con power

မလာဘူး။အဲ့ဒီ့မတိုင္ခင္က ေဖော္၀ါရီလက master bed room က အဲ့လိုၿဖစ္တယ္။အဲကြန္းဆားဗစ္လုပ္

ေနၾက အကိုၾကီးကို ေခၚတယ္။အဲ့အကိုၾကီး ၿမန္မာၿပည္ၿပန္သြားလို႔ ဆိုၿပီး သူ႔ညီ၀မ္းကြဲလာတယ္။လာမယ္

ဆိုပီး ခ်ိန္းတဲ့ေန႔မွာမလာဘူး။ေနာက္ေန႔မွလာတယ္။လာေတာ့ ဘာၿဖစ္မွန္းမသိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး

ၾကည့္လိုက္ရတယ္။အိမ္ကလူ လဲရွိေတာ့ သူ႔ကို ကူၾကည့္ေပးတယ္။air corn က ၀ယ္ထားတာ ၂ ႏွစ္စြန္းပဲ

ရွိေသးေတာ့ ၾကိဳးက ၿဖစ္မယ္မထင္တာ ၾကိဳးက ေဒတာ မသြား ဘူးၿဖစ္ေနလို႔ အိမ္မွာ ရွိတဲ့ ၾကိဳးရယ္၊ကရိ

ယာ တန္ဆာပလာေတြ နဲ႔လဲလိုက္တယ္။ ၃ နာရီေလာက္ၾကာသြားတယ္။အခုလဲ ေနာက္ ၂ခန္း အဲ့လို ထပ္

ၿဖစ္တယ္။သူ႔ကို ထပ္ေခၚရတယ္။ထံုးစံအတိုင္း ပထမေန႔ မလာၿဖစ္ဘူး။သူ႔ကို မလာနိုင္ရင္ တစ္ေယာက္

ေယာက္ကို လႊတ္ေပးဖို႔ ေၿပာေတာ့ သူပဲလာမယ္တဲ့။ၾကိဳးၿဖစ္တယ္ဆိုေတာေတာ့ က်ိန္းေသေနၿပီ။အဂၤါေန႔

သူလာတယ္။အိမ္မွာ ၾကိဳးရွိတယ္ဆိုပီး ယူမလာေတာ့ အိမ္ကၾကိဳးက တစ္ခန္းပဲ ဆြဲလို႔ရတယ္။ေနာက္ေန႔

က်ေတာ့မွ ၾကိဳးထပ္၀ယ္ၿပီးေနာက္တစ္ခန္းဆြဲရတယ္။အိမ္ကလူလဲ မရွိေတာ့ ကိုယ္ကပဲ ကူနိုင္သေလာက္

သူ႔ကို ကူလုပ္ေပးရတယ္။မစ္ဆူဘီရွီ အဲကြန္းကို ကြန္ပလိမ္း တတ္ရရင္ေကာင္းမယ္ သူတို႔ ၀ါယာေတြ

မေကာင္းဘူးဆိုေတာ့ အဲ့လူက မစ္ဆူဘီရွီစက္ ကေကာင္းတယ္ လာအင္စေတာ့လုပ္တဲ့ သူေတြဆပ္ပလိုင္း

လုပ္တဲ့ ၀ါယာက ၿဖစ္ေနတာတဲ့။ၿပန္ခါနီးေတာ့ ေမွာင္ေနလို႔ ကြန္ပရက္ဆာမွာ ၀ါယာေတြ ပြေနတယ္။

ေနာက္ေန႔ ေန႔ခင္းဘက္ လာၿပီး တိပ္နဲ႔ လာလုပ္ေပးမယ္တဲ့။တို႔က ရတယ္ ဒါေတာ့ တို႔လုပ္တတ္ပါတယ္

ေၿပာေတာ့ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္တဲ့။သူလာလုပ္ေပးပါမယ္တဲ့။ၿပန္ခါနီး ပိုက္ဆံေပးေတာ့ အဲ့ေလာက္ဆိုမ်ား

လား။မ်ားရင္ ေလ်ာ့ေပးပါတဲ့။သူ႔ကို ကူညီေပးေတာ့ သူဘာလိုတယ္(ကရိယာတန္ဆာပလာ)ကိုယ္က

ရွာေပး ယူေပး။အဲကြန္းအေၾကာင္းလဲ ကိုယ္က တီးမိေခါက္မိ နဲနဲရွိေတာ့ သူက ကိုယ့္ကို ဟယ္ဒီအိမ္ရွင္မ

ဘယ္လိုလုပ္ ဒါေတြ သိလဲထင္ေနတာ။ကိုယ့္ ဘြဲ႔၀တ္စံုပံုေတြ႔ေတာ့မွ ဟင္ NTU ကလား။ဒါဆိုအင္ဂ်င္နီယာ

ေပါ့။ေအာ္ ဒါ့ေၾကာင့္ကိုးတဲ့။



အရင္ေန႔ေတြက အဲကြန္းပ်က္လို႔ စိတ္ညစ္လို႔ အိပ္မေပ်ာ္ဖူးဆိုထားပါေတာ့။အခုေတာ့ မ်က္လံုးကိုေၾကာင္

ေနတာ။အီလထေရာနစ္ ပစၥည္းေတြ ကိုယ္၀ယ္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အက်ိဳးမေပးဘူး။ဒီႏွစ္ပိုင္းမွာ က်န္မာေရး

ကလဲ ခ်ဴၿခာတယ္။ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ကပဲ အလာဂ်စ္ေတြ ေခါင္း၊ႏွာေခါင္း၊နား၊မ်က္ႏွာေတြမွာ အနာလိုကိုၿဖစ္

တာ ခဏ ခဏ ၿဖစ္တယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ၿပေနက် ေအာခ်က္က ေဆးခန္းမသြားနိုင္တာနဲ႔ ေပေနလိုက္တာ

၂ ပတ္ေလာက္ မေနနိုင္တဲ့ အဆံုး အိမ္နားက ဆရာ၀န္ဆီသြားၿပေတာ့ so serious ဆိုၿပီး ေဆးထိုးေပး

လိုက္တယ္။ေသာက္ေဆးေတြလဲေပးလိုက္တယ္။အခုေတာ္ေတာ္ သက္သာသြားၿပီး။ေနာက္ဘာလာမလဲ

ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေနတုန္း အဲကြန္းပ်က္ေတာ့တာပဲ။


ကေလး ၂ေယာက္ကေတာ့ အခုတေလာ ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္ေနတယ္။စေနေန႔တိုင္း ၁ နာရီေလာက္ ေရကူး

သြားတာေတာင္ ဘာမွမၿဖစ္ဘူး။အၿပင္ အေ၀းၾကီးေတြ လိုက္မပို႔ၿဖစ္ေသးဘူး။ေရွ႔လထဲမွာ ေမလင္းလင္း

ေနာက္သြား ၂ေခ်ာင္းႏႈတ္ ဖို႔ရွိေသးတယ္။


ေမလင္းလင္း

ေဆာ့နည္းေတြ တိုးတတ္လာတယ္။ထမင္း ဟင္းခ်က္တန္းကစားတဲ့အၿပင္။ဟိုေန႔က သူ႔အကိုကို ေခၚၿပီး

ကိုကိုး ရႈးရႈးေပါက္ မယ္၊အီအီးပါမယ္။tooth brush လုပ္မယ္ေနာ္ဆိုၿပီးေၿပာသံၾကားလို႔ ထူးဆန္းေပစြ

ဆိုၿပီး သူတို႔ေဆာ့တာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘာင္းဘီ ကို ေအာက္ေလွ်ာခ်ၿပီး ရႈးရႈးေပါက္တဲ့၊ၿပီးေတာ့ ခံုေပၚ

သြားထိုင္ၿပီး အီအီးပါတယ္တဲ့။ၿပီးေတာ့ သြားတုိက္ တဲ့ပံု လုပ္ၿပီး tooth brush တဲ့။ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာကို

လက္နဲ႔သပ္ မ်က္ႏွာသစ္သလို လုပ္ၿပီး ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစာၦမိ၊ ဓမၼံ သရဏံ ဂစာၦမိ၊ သံဃံ သရဏံ ဂစာၦမိ တဲ့။

ၾကံဖန္ေဆာ့တာေလ။မွတ္မိေသးတယ္ အေမလုပ္သူက သူတို႔ ေမာင္ႏွမ ၂ေယာက္ကို မ်က္နွာသစ္ေပး

တိုင္း အဲ့လိုရြတ္ေပးတာ။ေမလင္းလင္းက ငယ္ငယ္က ဘယ္လိုမွတ္ထားလဲ မသိဘူး သူအီအီးပါၿပီးလို႔

မေအက ဖင္ေဆးေပးတာကို အဲ့လို ထရြတ္ေနလို႔ ...အံ့ၾသေရာ...


အက္၀င္

ၿမန္မာစာသင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ကို အဆင္ေၿပလာတယ္။လံုးၾကီးတင္ အခန္း တစ္၀က္ေတာ့ေရာက္ၿပီ။

ခက္တာက သူဟာ ေရးခ် နဲ႔ လံုးၾကီးတင္ ၂ ခန္းရတာနဲ႔ ၿမန္မာစာ အကုန္ေပါင္းရတယ္ထင္ေနတာ။

သူစိတ္ကူးရသမွ်  ေပါင္းၿပီးလာၿပတယ္။ဥပမာ..စာဖတ္ ဆိုရင္ သူက _္ (အသတ္) မသင္ရေသးေတာ့

စာဖိ ဆိုၿပီးေရးလာၿပတယ္။

တရုတ္စာလဲ ေတာ္ေတာ္ တိုးတတ္လာတယ္။ဆြဲနည္းေတြ ဟိုေန႔က လာၿပလို႔ အ့့ံၾသေနတာ။မာမား

စုကိုး၊စုထီ၊ၿဖယ္၊န၊ဟန္တဲ့။ေနာက္ ထပ္ေၿပာေသးတယ္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။စကားအရင္ထက္ မ်ားလား

တယ္။အေမးအၿမန္းေတာ္ေတာ္ထူလာတယ္။ကြန္ပလိမ္း တတ္တတ္လာတယ္။ အမယ္သူကစိတ္ေကာက္

တာေတာင္ ဒီညေန မာမား အက္၀င္ စိတ္ေကာက္ေနၿပီတဲ့။

အက္၀င့္ ၿမန္မာစာသင္ခန္းစာ

 ဒီႏွစ္အစပိုင္းကေနစၿပီး အက္၀င့္ကို ၿမန္မာစာ သင္ေပးဖို႔ စလုပ္ၿဖစ္တယ္။အရင္တုန္းကလဲ နဲနဲစီ အစပ်ိဳး

ထားေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ္က စိတ္မ၀င္စားဘူး။လာမယ့္ဇြန္မွာ ၅ ႏွစ္ဆိုေတာ့ သူငယ္တန္းစာေလာက္ေတာ့

သင္ သင့္ေနၿပီလို႔ထင္တယ္။အစပိုင္းေတာ့ မုန္႔ေတြ ဘာေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ရေပမယ့္ အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္

ေလးကို ဟုတ္လာၿပီ။လမ္းေတြ ဘာေတြသြားရင္ ေတြ႔တာေတြကို အဂၤလိပ္လို အၿပင္ တရုတ္လို၊ၿမန္မာလို

ေမးလာၿပီ။မိုးရြာေနရင္ မာမား raining ကို ၿမန္မာလို ဘယ္လို ေပါင္းလဲေပါ့။သူ အိမ္မွာ ေၿပာေလ့ရွိတဲ့

တစ္ခ်ိဳ႔ ၿမန္မာ စကားေတြကိုလဲ စိတ္ကူးေပါက္သလို ေပါင္းပလိုက္တယ္။ေရးနည္းကေတာ့ သိပ္မမွန္ဘူး။

တစ္ေၿဖးေၿဖးၿပင္ယူရမယ္။အခုကေတာ့ သူက လက္ထပ္ေရးေပးစရာမလိုေတာ့ သူ႔စိတ္ၾကိဳက္ေရးတယ္။

ဒီမွာရွိတဲ့ သံုးမ်ဥ္းေၾကာင္းနဲ႔ပဲေရးတယ္။အမွတ္တရသေဘာ မွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။

သင္ပုန္းၾကီး ဖတ္စာ-၁၊သင္ခန္းစာ ၁ ကို တစ္လ နီးပါေလာက္ သင္ရတယ္။တစ္ပတ္ကို တစ္ရက္၊တစ္ခါ

တစ္ေလ တရုတ္စာ လဲ ေလ့က်င့္ရေသးေတာ့။၂  ပတ္ တစ္ခါ။စုစုေပါင္း ဒီသင္ခန္းစာ ၿပီးေအာင္ မီးနစ္၂၀

၄ ခ်ိန္ေလာက္ သင္ရတယ္။သူက စာဆိုစိတ္၀င္တစားရွိသူမို႔ေတာ္ေတာ့တယ္။အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူစိတ္၀င္

စားမႈ႔ရွိတာေလးကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ေနရတယ္....

ဒီႏွစ္ကုန္ကို သင္ခန္းစာ ၁၂ ခုလံုးသင္နိုင္ရင္ေကာင္းမယ္။အခု သင္ၿပီးတာ ေရးခ်(-ာ ၊-ါ) အခန္း။

ေနာက္တစ္ခန္းက လံုးၾကီးတင္ အခန္း။ေနာက္တစ္ခန္းတတ္ဖို႔ အားေမြးထားတယ္....

 

 

 

 

ကဲ ၂၀၁၃ မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ေစေသာ္......

ေမ၊ အက္၀င္ ႏွင့္ သူတို႔၏ toilet

အက္၀င္ေကာ ေမေကာ အိမ္မွာ အိမ္သာသြားရင္ အိမ္ကေရခ်ိဳးခန္းထဲက ဘိုထိုင္အိမ္သာမွာ ကေလးေတြ

ထိုင္လို႔ရတဲ့ ေဂြအေသးေလး ထပ္တင္ၿပိး သြားေလ့ရွိတယ္။ခရီးသြားရင္ ေဂြကို သယ္သြားရတယ္။

ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ရင္ ရန္ကုန္က  တည္းခိုခန္းမွာ တည္းေတာ့လဲ ကိစၥမရွိဘူး။အီအီး ပါခ်င္ရင္ ေဂြေလး

အိမ္သာအိုးေပၚ ထပ္တင္လိုက္ယံုပဲ။ဒါေမငယ္ငယ္က ၁ ႏွစ္ ၂လ ၂၅ ၇က္ ကရိုက္ထားတာ..

ေမာ္ကြ်န္းအၿပန္လမ္းသေဘာၤေပၚမွာ ေမတို႔၊အက္၀င္တို႔ အီးပါခ်င္တယ္ဆိုလို႔ကေတာ့ တစ္ကယ့္ကြိဳင္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ အေခါက္က ေမလင္းလင္း ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာ အီအီးပါခ်င္တယ္ ေၿပာလို႔ ဒုကၡကိုေရာက္ေရာ။

သေဘာၤက အိမ္သာက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ရတဲ့ဟာ ေဂြတပ္လို႔မရ။အေမလုပ္သူက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး

သူ႔ကို အေမလုပ္သူ ေပါင္၂လံုးၾကားေပၚတင္ၿပီး ဘိုထိုင္သေဘာမ်ိဳး လုပ္ေပးလဲ မမက ထိုင္ေနၾကမဟုတ္

ေတာ့ မပါ။Diaper ထဲမွာ ပါလိုက္ဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ တစ္ညလံုးဒုကၡ ေရာက္လိုက္တာ..........


ေမာ္ကြ်န္းေရာက္ေတာ့လည္း ေမာ္ကြ်န္းအိမ္က အိမ္သာက ရိုးရိုး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ပဲေလ။အဲ့ေတာ့

အေမလုပ္သူမွာ ေဂြနဲ႔ေတာ္တဲ့ ပလစတစ္ဗံုး တစ္လံုး၀ယ္။ဗံုးထဲကို ပလစတစ္ စြပ္ ၿပီးရင္ေဂြကို ေပၚကေန

အံ၀င္ေအာင္တင္ၿပီး ဘိုထိုင္လုပ္ေပးရတယ္။အဲဒါမွ ပါေတာ္မူၾကတယ္။စြပ္တဲ့ ပလစတစ္အိပ္ကိုလဲ ဒီကေန

သယ္သြားတယ္။ေအာက္က ပံုေပါ့.....ဗံုးက အဖံုးေလးပါ ပါတယ္။မသံုးတဲ့အခ်ိန္ဆုိ အဖုန္းေလးအုပ္ထား

ေပါ့။ဒီကိုၿပန္လာေတာ့ ေနာင္ႏွစ္ၿပန္ရင္ သံုးရေအာင္ ေဆးေၾကာၿပီး သိမ္းထားခဲ့တယ္။အၿပန္ ရန္ကုန္

သြားတဲ့ သေဘာၤေပၚကိုေတာ့ အဲ့ဗံုးကိုမသယ္နိုင္ေတာ့ဘူး။တစ္လမ္းလံုး သူတို႔ေတြ အီးမပါခ်င္ပါေစနဲ႔

ဆုေတာင္းရတယ္။

ကေလးေတြအေၾကာင္း ၂

အက္၀င့္ အေၾကာင္းဆက္ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ အက္၀င္ဟာ တစ္ခုခုဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္တိုင္ မရွာ

မလုပ္ပဲ အေမ၊အေဖ ကို ပါးစပ္ေလးနဲ႔ခိုင္းတာပါပဲ။ပစၥည္းတစ္ခု သူလိုခ်င္ရင္ ထားတဲ့ေနရာကလဲပဲ

သူရွာေတြ႔နိုင္မဲ့ အေနအထားၿဖစ္ေပမယ့္ သူမရွာဘူး။အလြယ္တကူ အေမလုပ္သူကိုပဲ မာမား ဟိုဟာ

ဘယ္မွာလဲ ၊ဒီဟာ ဘယ္မွာလဲ ယူေပးပါအံုးဆိုၿပီး ခိုင္းတတ္တယ္။သူအဲလိုေမးၿပီးဆိုရင္ အငယ္မက

သူသိထားတဲ့ေနရာဆို ခ်က္ခ်င္းေၿပးယူၿပီး ကိုကိုး ဒီမွာေလ ေရာ့ေရာ့ ဆိုၿပီး ယူလာေပးတတ္တယ္။

ေက်ာင္းမွာလဲ မႏွစ္က nursery တတ္တုန္းက ေက်ာင္းကဆရာမေတြကို သူ႔အေမလို သူ႔ကို လုပ္ေပး

မယ္ထင္ေနတာ။အခုေတာ့ သူ႔ကို သူ႔ဘာသာလုပ္နိုင္ေအာင္ ၿပေပးထားတယ္။


အငယ္မက်ေတာ့ ေၿပာင္းၿပန္ သူ႔ဘာ့သာလုပ္ခ်င္လြန္းလို႔။သူ႔ဘာသာ သြားတိုက္တယ္။မစင္ မွာဆိုးလို႔

အေမလုပ္သူက တိုက္ေပးမယ္ဆို မဟုတ္ဘူး။သူ႔ဘာသာ အကၤီ်၊ေဘာင္းဘီ ၀တ္ခ်င္တယ္။အေၿပာအဆို

မွာေတာ့ အကိုလုပ္သူကို အတုခိုးတယ္။အိမ္မွာ တို႔ေတြကို အက္၀င္က အရင္က ပါပါး၊မာမား ေခၚတယ္။

ေက်ာင္းတတ္ေတာ့ ေက်ာင္းက ဒက္ဒီ၊မာမီ လို႔သင္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ တို႔ကို မာမီလို႔ေခၚတယ္။

သူက တို႔ကို ၁၀ခြန္းေခၚရင္ ၂ခြန္းေလာက္ပဲ မာမီေခၚတာ။အဲ့ဒါ ေမလင္းလင္းက အကိုဆီက ေကာ္ပီ

ယူၿပီး တို႔ကို တစ္ခ်ိန္လံုး မာမီေနေတာ့တာပဲ။တရက္ေတာ့ သူက မာမီေခၚလို႔ တို႔က မာမား ေခၚစမ္းပါေအ။

ညည္းက ဘာမာမီ လဲ...ေခၚ မာမားလို႔ ေခၚခိုင္းတာ မေခၚဘူး နိုး ေမလင္လင္း မာမီ ေခၚ တဲ့။

 

ၾကံဳးတံုး အိမ္ကလူရဲ့ တူေလးအေၾကာင္းေၿပာရအံုးမယ္။အိမ္ကလူအမ်ိဳးေတြဖက္က တရုတ္ႏြယ္ေတာ့

အေဖ၊အေမ ကို ပါပါး၊မာမား ေခၚၾကတယ္။အဲ့တူေလးလဲ သူ႔အေဖေမကို ပါပါး၊မာမားေခၚတယ္။ဒါေပမယ့္

သူက သူမ်ားေတြ အေဖ အေမ (ၿမန္မာလို )ေခၚတာေတြ႔ေတာ့ သူလဲ သူ႔အေဖေမကို ေဖေဖ ေမေမ လို႔

ဒီဘက္ကအဘိုးအဘြား(အိမ္ကလူ အေဖအေမ)လစ္ရင္ ေခၚသတဲ့။တရက္ေတာ့ သူ႔ကိုစခ်င္လို႔ အေဒၚ

တစ္ေယာက္ကသူမ်ားေတြဆို ဒက္ဒီ၊မာမီ ေခၚေနတာ...သားက ေဖေဖ၊ေမေမ ဆိုေတာ့ ေအာက္ေနၿပီ

လို႔ ေၿပာလိုက္ေတာ့ သူက သူ႔ကိုယ္သူပုတ္ၿပၿပီး သားသားတို႔က ၿမန္မာေလ၊ၿမန္မာလိုပဲ ေခၚမွာေပါ့တဲ့။

အိမ္က ေမာင္ႏွမ ၂ေယာက္က အသက္က ၂ႏွစ္ေလာက္ပဲကြာေတာ့ ေဆာ့ေဖာ္ေတာ့ရတယ္။တစ္ခါတစ္ရံ

ေတာ့လဲ ဖိုက္က်ေလရဲ့။အဲဖိုက္တယ္ဆိုလို႔ ဟိုတစ္ေလာက အြန္လိုင္းကေန သူ႔အသံဆိုတဲ့ ဇတ္လမ္းတို

ေလးၾကည့္ေတာ့ အဲ့ဇတ္လမ္းထဲမွာ မင္းသမီးက သူ႔သားေလးကိုအကဲပိုၿပီး၊ဟိုအိမ္ကက္ဆက္ဖြင့္တာ

က်ယ္လို႔၊ဟိုမုန္႔သယ္ လမ္းမကေန ေအာ္လို႔ သူ႔သားလန္႔နိုးလို႔ဆိုၿပီး လူေတြနဲ႔ရန္လိုက္ၿဖစ္ေနတာကို

ၾကည့္ၿပီး အက္၀င္က မာမား why everybody are fighting?တဲ့။အက္၀င္ဟာ အိမ္မွာ ဘာေတြေၿပာင္းလဲ

ေနတယ္ဆိုတာ စိတ္သိပ္မ၀င္စားဘူး။အငယ္မကေတာ့ မိန္ကေလးမို႔လားမသိဘူး တစ္ခုခုေၿပာင္းလဲရင္

သူအရင္သတိထားမိတယ္။အခုလဲ အိမ္ကလူ ခရီးသြားေနတုန္း TV အသစ္လဲလိုက္တယ္။TV  လဲၿပီးလို႔

၁၀ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ အိမ္ကလူ ၿပန္လာတယ္။သားအမိေတြအိမ္ေအာက္ ဆင္းၾကိဳတာေပါ့။သူ႔အေဖ

ကခရီးေနာက္တစ္ခုထပ္ထြက္ရမွာ ဆိုေတာ့ ကိုယ္လဲ အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ TV ကိုေတာင္သိပ္သတိမထားမိ

ဘူး။အေဖလုပ္သူေရာက္လာေတာ့ အိတ္ေတြဘာေတြ ကူဆြဲအေပၚတတ္ ဓာတ္ေလွခါးကေနထြက္ေတာ့

ေမလင္းလင္းေလ သူ႔ပါပါးကို ဆြဲေခၚၿပီး ပါပါး  come come, here have new TV...you can see ,

you can see တဲ့ အံ့ၾသလိုက္တာ...ဒီ TV ၀ယ္တုန္းက သူ႔အေဖ အိမ္မွာမရွိတာ...သူ႔အေဖ TV ကိုမေတြ႔

ရေသးတာ သူသိေနတယ္...ဒါတင္မဟုတ္ေသးဘူး၊အဲ့ေန႔မတိုင္ခင္က ZOO သြားတုန္းက ၀ယ္ခဲ့တဲ့အေအး

ပုလင္းထဲကို သူေရထည့္ေသာက္ေနတာကို အဲ့ ပုလင္းပါ သူ႔အေဖကိုၿပၿပီး ပါးပါးhere new water bottle

...you drink...you drink ဆိုၿပီး တိုက္ေသးတာ....လက္ကိုေၿမွာက္ေကာ...လာမယ့္ ေမလမွ၃ႏွစ္ၿပည့္မွာ.